Mind Speaks
Post pandemic thoughts!
It has been a very long time I have penned my thoughts or shared any useful information here. Like everyone, Covid-19 created a disruption to work, life balance and as they say it was a determined effort to focus on General Well Being!. A new normal for all of us.
Focus was on staying fit, concentrating on work and family. All thoughts came in were diligently noted in a book – back to the old system using pen and pencil and will come out here one by one. It was determined effort to stay away from computer and electronic media as we all increased our online time substantially in the pandemic period.
Passionate clicks continued and as well as playing and practice music on a daily basis.
Hope to see you all regularly.
Vote for the right candidates – Kerala Assembly Elections 2021
തിരഞ്ഞെടുപ്പ് അടുത്തു …. സ്ഥാനാർത്ഥികൾ തീരുമാനം ആയി വരുന്നു. ആരൊക്കെ അവരുടെ പ്രകടന പത്രികയിലെങ്കിലും താഴെ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുത്തും:
- ഇരിഞ്ഞാലക്കുട നിയോജക മണ്ഡലത്തിൽ സമഗ്രമായ ഒരു റോഡ് സുരക്ഷാ അവബോധന പദ്ധതി
- വളർന്നു വരുന്ന തലമുറയുടെ ഇടയിൽ വർധിച്ചു വരുന്ന ലഹരി ഉപയോഗം നിയന്ത്രിക്കാൻ ഉള്ള നടപടികൾ
- പ്രവാസി ക്ഷേമ പരിപാടികൾ… പ്രവാസികൾ അന്യഗ്രഹ ജീവികൾ അല്ല – അവർ നിങ്ങളെ പോലെ തന്നെ – ഉള്ള ചോരയും നീരും – കുടുംബത്തിനും കൂട്ടുകാർക്കും വേണ്ടി – ഒരു മടിയും കൂടാതെ ചിലവിടുന്ന… വയസ്സുകാലത്തു നാട്ടിൽ സമാധാനത്തോടെയും സുരക്ഷയുടെയും ജീവിക്കണം എന്ന് ആഗ്രഹം ഉള്ള ഒരു കൂട്ടരാണ്.
ഇങ്ങനെയുള്ള ആശയങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുകയും പ്രാവർത്തികാമാക്കാൻ ധൈര്യവും സമയവും ഉള്ളവർക്ക്‌ എന്റെ കട്ട സപ്പോർട്ട്.
ആരൊക്കെ ഉണ്ട് കൂട്ടിനു..? നമ്മുടെ ഓരോ വോട്ടും വിലയേറിയതാണ്? അത് ശരിയായി വിനിയോഗിക്കുക..
Mind Speaks: To or Not To Wear a Mask for the kids?
During the weekend, I was at a local shopping mall in Abu Dhabi. Eid Holidays, although not to the normal times, there was sufficient enough public to ensure safe distance protocol was in place by the local authorities.
As I walked, I noticed a dad with a young girl following him from one shop to another. I was happy to see the little one wearing the face mask and walk quietly behind her dad. Both of them had face masks and had kept it properly.
After sometimes, I noticed, whenever the dad received a phone call and he lowered down his face mask, the little girl too changed the position of her mask and kept as her father was doing!. As he finished his call, he brought it back to normal position and the child too did the same!.
I was smiling to myself when I observed this continue a few times.
It brought to my mind, the important point that all health and hygiene practices will work only if we as parents and elders follow in front of our children.
This Mind Speaks note is just a caution to all those who have small kids at home. Make it a habit to wear a face mask and they will follow suite.
A nice article “Tips on How to Get Kids to Wear Face Masks” from Stanford Children’s Health is linked for you to read.
Daily Passionate Photography Thoughts – Evening at the Beach and Story of Sree Ramajayam
Daily Passionate Photography Thoughts – Day 2 – Dt 30 May 2020 – Evening at the Beach and Story of Sree Ramajayam
An evening at the beach is a fantasy and joyous thing to do for many.
Let me share the quote of McLachlan and Erasmus (1983)
” What sight is more beautiful than a high energy beach facing lines of rolling white breakers? What battle ground is more ferocious than where waves and sand meet? What environment could be more exciting to study than this sandy interface below land and sea? And yet how much do we know about sandy beaches?”
Beaches in Kerala, particularly in our region are beautiful with rough seas and wild waves. Along with rain, dark cloud, wind, lighting and thunder, the beauty is beyond one can explain.
Today’s presentation is from a set of photos taken during one of my holidays in July 2007. My father was with us and was writing out Sree Ramajayam in Malayalam and enjoying the way, the waves washed them out, each time he wrote it!. (Unfortunately, 10 years later, it was at the same place we immersed his ashes as part of the rituals associated as per our custom).
For those who wish to know, the Story of writing Sree Ramajayam take us to the epic Ramayana and if interested, a weekend challenge for you to attempt.
Faced with the dilemma of how to cross the ocean to Lanka, where his kidnapped wife Sita is held captive by the demon king Ravana, Rama (an Avatar of Vishnu) performs a penance (tapasya) to Varuna, the Lord of Oceans, fasting and meditating in perfect dhyana for three days and three nights. Varuna does not respond, and Rama arises on the fourth morning, enraged by the God’s arrogance. With his bow and arrow, he angrily begins attacking the oceans with celestial weapons – burning up the waters and killing its life and creatures. The Vanaras (Monkeys) are dazzled and fearful at witnessing the enraged Rama demolish the oceans, and his brother, Lakshmana, prays to calm Rama’s mind. Just as Rama invokes the brahmastra, considered the most powerful weapon capable of destroying all creation, Varuna arises out of the oceans. He bows to Rama, explaining that he himself was at a loss to answer Rama’s question. Begging him not to destroy the oceans with the missile, he suggests that Rama re-direct the weapon at a demonic race that lives in the heart of the ocean. Rama’s arrows destroys the demons, and establishes a purer, liberated environment there. Varuna promises that he would keep the oceans still for all of Rama’s army to pass, and Nala constructs a bridge (Rama’s Bridge) across to Lanka. Rama justifies his angry assault on the oceans as he followed the correct process of petitioning and worshipping Varuna, but obtaining the result by force for the greater good.
It is thus believed that when someone writes Sree Ramajayam on the sand at the seashore, the sea (i.e. Varuna) get intimidated and tries to clean it as soon as possible.
Try it wherever you are – write Sree Rama Jayam in any language, a little further than where you expect the waves normally come, and watch the fun of it being cleansed by the waves.
See the video of it: https://clicksandwrites.wordpress.com/2008/03/07/story-of-fight-between-sree-rama-and-varuna/
#MindSpeaks :Highway Mechanic
Life at times is strange. I share here below an article from a column I write in Gulf Today newspaper every week. Mostly, it focus on life experiences topping with a positive note or caution. Strangely, the subject of this article titled “Highway Mechanic” published exactly 10 years ago, seems to be very relevant even now. Due to the #covid19 lock down and increase in interaction between several of us with like minded thoughts and interests met together by chance here or at some other places in the virtual world, which would have never happened. With Back to Office now slowly progressing, not sure whether we get the same intensity or interest. Anyhow, the words in my article remain, will remain valid forever.
Highway Mechanic
During my childhood days, it was a routine that every year we go to some distant place away from our small town. Mostly it is a picnic cum pilgrimage mixing major temple/towns in South India.
Being the only available mode of comfortable transportation during those times, we gave lot of trust and confidence to our old Ambassador Car. Whether it is Thirupathi, or Kanyakumari (almost 600 or 800 kms away from home), he is there and we know we will reach back safely. Another convenience is its capacity to carry volume as these trips are a joint family affair and at least we have 5 adults and 4 children in the party. Regularly kept in good condition our car seldom gave us any major trouble during those journeys. However, occasionally, we used to get a fan belt problem, or puncture or dynamo problem, and we used to rely the service of way-side or highway workshops. With full party, we reach somehow there and then mostly we get to see an ustad (expert) coming down or a chotta (student) mechanic running down and repairing the faults within the shortest possible time.
These stoppage times are also an opportunity for the members to explore the place and shop for the locally made specialties. In a few hours, the car is again ready for the journey and we continue towards our next destination.
Almost 100 out of 100 times, these garages and mechanics are never seen again as we never come back that way or stop there.
However, the service they render has been always excellent in quality to keep our (i.e unknown travelers) safety in mind. I am bringing back these old memories today just to reiterate the fact that my journey through these Short Take columns has been a similar one all through out.
I see the role of the passengers and the mechanics many times and some times I am lucky when I get to play the part of the mechanic to serve some unknown travelers and assist them to get going when stuck.
The journey is to be carried out by the person and the driving safety and well being and progress all depends up on how he/she look at it and carry out his / her role. If there is an opportunity to be of service to any one who genuinely requires it, I will be there. It’s an assurance.
Mind Speaks: What is there in a Soap? The Story of Chandrika Soap
ചന്ദ്രിക സോപ്പ്
ശരിയാണ്. ഒരു കഷ്ണം സോപ്പ് നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ ഇത്രയ്ക്കു പ്രാധാന്യം ഉള്ള വസ്തുവാണോ?
കാലാകാലങ്ങളായി നമ്മൾ ഉപയോഗിക്കുന്നതാണെങ്കിൽ കൂടി ഈ ഒരു കൊറോണ കാലം വരേണ്ടി വന്നു, നമ്മുടെ ഈ കൊച്ചു സോപ്പ് കട്ടക്ക് ഒരു രാജകീയ പദവി കിട്ടാൻ. ഇപ്പോൾ എല്ലാവരും വിചാരിക്കുന്നുണ്ടാവും, ഒരു സോപ്പ് കമ്പനി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ!
ആ ചിന്തകളാണ്, എന്നെ നമ്മുടെ ഇരിങ്ങാലക്കുടക്കാരുടെ സ്വകാര്യ അഹങ്കാരാമായ ചന്ദ്രിക സോപ്പ് ഇന്റെ ചരിത്രം ഇവിടെ ഓര്മപ്പെടുത്താം എന്ന് തോന്നിച്ചത്.
1940 കളിൽ സി ആർ കേശവൻ വൈദ്യർ ആദ്യമായി ഉണ്ടാക്കിയ ഈ ആയുർവേദ സോപ്പ്, ചെറിയ ഒരു തുടക്കത്തിലൂടെ വലിയ ഒരു പ്രസ്ഥാനമായതു, ഒരു കോലാഹലവും ബഹളവും ഒക്കെ കൂടാതെയായിരുന്നു. ഒരു തവണ ഉപയോഗിച്ചവർ, വീണ്ടും വാങ്ങും.
അന്നും ഇന്നും, എന്റെ സന്തത സഹചാരി. എന്ത് കൊണ്ടോ, മറ്റുള്ള സോപ്പുകളുടെ പരസ്യങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കാത്തതു കൊണ്ടോ – അവയൊന്നും ഉപയോഗിക്കാതെ പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന വരുടെ ചര്മകാന്തി എന്തായാലും എനിക്ക് വരില്ല എന്ന വിശ്വാസം കൊണ്ടോ, അതോ, ഇനി ചന്ദ്രികയിൽ ഇല്ലാത്ത, പ്രത്യേകവും എനിക്കാവശ്യമുള്ളതൊന്നും ആ പുതിയ സോപ്പ് ഉത്പന്നങ്ങൾക്ക് നൽകാൻ കഴിയില്ല എന്ന ഉറച്ച വിശ്വാസ്സം കൊണ്ടോ ഞാൻ ഇന്നും ചന്ദ്രിക സോപ്പ് തന്നെ ഉപയോഗിക്കുന്നു.
അതോടൊപ്പം തന്നെ, ഓരോ തവണയും ആ കൂടു തുറക്കുമ്പോൾ, എന്റെ മനസ്സ് നമ്മുടേ ചെട്ടിപ്പറമ്പിലെ ചന്ദ്രിക ഭവനത്തിനെയും നമ്മുടെ ഇരിങ്ങാലക്കുടയെയും ഓർമയിൽ കൊണ്ട് വരുന്നു.
അവിടെയും നിൽക്കുന്നില്ല, ശ്രീ കേശവൻ വൈദ്യരും പത്നിയും അവരുടെ ആ ബെൻസുകാറും, അതിൽ അവരുടെ വരവും ഓർക്കുമ്പോൾ, ലൂസിഫർ ഇൽ മോഹൻലാലിൻറെ കാറിൽ ഉള്ള വരവ് വെറും നിസ്സാരം.
ഇരിങ്ങാലക്കുടയുടെ ചരിത്രത്തിന്റെ ഏടുകളിൽ മറയാതെ കിടക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തി… രാമപുരക്കാരൻ ശ്രീ കേശവൻ വൈദ്യർ, ഇരിങ്ങാലക്കുടയുടെ സ്വന്തം. ചന്ദ്രികയും.
ബാംഗ്ലൂർ ആസ്ഥാനമായുള്ള വിപ്രോ കമ്പനി ആണ് ഇപ്പോൾ ചന്ദ്രികയുടെ ഉടമസ്ഥരെങ്കിലും ഇന്നും എസ വി പ്രോഡക്ട് ഇരിങ്ങാലക്കുട എന്ന് അതിൽ കാണുന്ന ഒരു വികാരം പ്രത്യേകം തന്നെ.
ഇവിടെ, എത്ര പേര് നമ്മുടെ ചന്ദ്രിക സോപ്പും, അത് പോലെ ഇരിങ്ങാലക്കുടയിൽ നിന്ന് നിർമിച്ചു കേരളത്തിലും ഇന്ത്യയിലും വിൽക്കപ്പെടുന്ന മറ്റുൽപ്പന്നങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുത്തു ഉപയോഗിക്കുന്നവരുണ്ട്? അവയുടെ പേരും ചിത്രവും കൂടി പങ്കു വച്ചാൽ വളരെ നന്നായിരിക്കും.
Mind Speaks: കാത്തിരിക്കാം by Padmashree Peruvanam Kuttan Marar
കാത്തിരിക്കാം……….
File Photo: Padmashree Peruvanam Kuttan Marar
കോഴിക്കോട് തളി ക്ഷേത്രത്തിലെ ഒരു ഉത്സവകാലം . മേളം പഞ്ചവാദ്യം തായമ്പക ഒക്കെ കേമാണ് ഒരു ദിവസം ഉച്ചവരെ ഉള്ളത് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഊണ്
കഴിച്ച് കിഴക്കേ ഗോപുരത്തിന്റെ തെക്കേ തിണ്ണയിൽ തോർത്ത് മുണ്ട് വിരിച്ച് കിടക്കാണ്.
” ഇന്ന് നിങ്ങടെ നാട്ടിൽ ഇത്രയും വലിയ തൃശൂർ പൂരം നടക്കുമ്പോൾ ഇവിടെ ആണോ കൊട്ടുന്നത് . അതിൽ കൊട്ടിയാൽ അല്ലേ കേമനാവുള്ളൂ ” അപ്പൊ അടുത്ത് ഇരുന്നിരുന്ന ഒരാൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു .
സത്യത്തിൽ കേട്ടപ്പോൾ വിഷമായി .എന്നെ പോലെ ഒരു കുട്ടിക്ക് ചിന്തിക്കാവുന്ന ഒന്നല്ല തൃശൂർ പൂരം എന്നറിയാമെങ്കിലും . തൃശൂർ പൂരവും തളി ഉത്സവവും ചില കൊല്ലം ഒരേ സമയം വരും .
അത് കഴിഞ്ഞ് വന്നപ്പോൾ അച്ഛനോട് വിവരം പറഞ്ഞു . അച്ഛൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല . അച്ഛൻ പാറമേക്കാവിലും പിന്നെ തിരുവമ്പാടിയിലും കൊട്ടി വിരമിച്ചിരിക്കുന്ന കാലം ആയിരുന്നു .പരിയാരത്ത് കുഞ്ഞൻമാരാർ ആയിരുന്നു പാറമേക്കാവിൽ പ്രമാണം . കുഞ്ഞൻമാരാർ വയ്യാതെ ആയി ഒഴിഞ്ഞു .
പിന്നത്തെ കൊല്ലത്തെ പൂരം .പാറമേക്കാവിൽ പല്ലശ്ശന പത്മനാഭമാരാർ ആയി പ്രമാണം . തിരുവമ്പാടിയിൽ കാരേക്കാട് ഈച്ചരമാരാരും . ഈച്ചരമാരാർ പൂരത്തിന്റെ തലേദിവസം മാരാത്ത് വന്ന് അച്ഛനെയും എന്നെയും
തിരുവമ്പാടിയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു .
Photo by Akshay Shenoy S
പിറ്റേന്ന് പൂരത്തിന് അച്ഛനും ഞാനും കൂടി പുറപ്പെട്ടു . ബസ്സിൽ പോയി . തൃശൂരിൽ ചെന്ന് ഇറങ്ങി .കൊക്കാലെ വരെ മറ്റോ ബസ്സ് പോവുള്ളു .അങ്ങിനെ രണ്ടാളും കൂടി നടന്ന് പോവാണ്. വെളിയന്നൂർ അമ്പലത്തിന്റെ അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ “നിയ്യ് വേലക്ക് അവിടെ കൊട്ടിയതല്ലെ.. പാറമേക്കാവിലേക്ക്
പൊക്കോ , ചക്കംകുളം അപ്പുവും മഠത്തിൽ ഗോപാലനും പാറമേക്കാവിലുണ്ട്, ഞാൻ തിരുവമ്പാടിയിലേക്ക് പോവാം ” എന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നെ പാറമേക്കാവിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു .
അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ മേളം കൊട്ടാൻ അവസരം കിട്ടി . പതിനഞ്ചിൽ അറ്റത്തെ ചെണ്ടയായി ആണ് കൊട്ടിയത് . അങ്ങിനെ പല്ലശ്ശന പത്മനാഭമാരാരുടെ പ്രമാണത്തിൽ ആദ്യമായി തൃശൂർ പൂരത്തിലെ പ്രസിദ്ധമായ ഇലഞ്ഞിത്തറ മേളത്തിൽ കൊട്ടി .അച്ഛൻ തിരുവമ്പാടിയിലും . സന്തോഷം കൊണ്ട് ഇരിക്കാൻ വയ്യേ എന്ന് പറഞ്ഞപോലെ ആയിരുന്നു അവസ്ഥ .
നൂറ് രൂപ ആണ് അന്ന് മേള പണം ആയി കിട്ടിയത് . അതിനേക്കാൾ വിശേഷായി ഒരു കാര്യം കൂടി ഉണ്ടായി .പാറമേക്കാവ് പ്രസിഡൻറ് ആയിരുന്ന
(വലിയ) ബാലകൃഷ്ണമേനോൻ.T.C എനിക്ക് ഒരു ഓണപ്പട തന്നു . അന്ന് എല്ലാവർക്കും ഓണപ്പട ഒന്നും ഇല്ലാത്ത കാലം ആയിരുന്നു . അത്
തന്നിട്ട് ഒരു കാര്യം കൂടി അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു “അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ചാടി കളിക്കരുത് ഇവിടെ ഉറച്ച് നിന്നോളോ ” എന്നും പറഞ്ഞു .
നൽപ്പത്തിനാലു കൊല്ലം കഴിഞ്ഞു . അന്ന് കൊടുത്ത വാക്ക് പാലിച്ചു.
1977 ലെ പൂരത്തിൽ ആണ് ഉണ്ടായത്. പിന്നീട് പത്മനാഭമാരാർക്ക് ശേഷം ,പരിയാരത്ത് കുഞ്ചുമാരാർ,പല്ലാവൂർ അപ്പുമാരാർ ,ചക്കംകുളം അപ്പുമാരാർ , രാമങ്കണ്ടത്ത് ഉണ്ണിമാരാർ ,എന്നി മഹാരഥന്മാരുടെ ഒപ്പം ഒക്കെ ഇലഞ്ഞിച്ചോട്ടിൽ കൊട്ടി . പിന്നെ ഇരുപത്തിയൊന്ന് ആണ്ട് ഇലഞ്ഞിച്ചോട്ടിലെ മേളത്തിന്റെ പ്രമാണി ആയി .
ഞാനും ചക്കംകുളം അപ്പുച്ചേട്ടനും കൂടി ആണ് പിന്നെ പൂരത്തിന് പോവാ.
സാധാരണ ഒരു മുണ്ട്, പിന്നെ തോളിൽ ഒരു തോർത്തും .ചെണ്ടയും കൊണ്ട്
ബസ്സിൽ പോവും . അന്നൊന്നും ഷർട്ട് ഇട്ടില്ലെങ്കിലും ആരും ഒന്നും ചോദിക്കില്ല .
ഇലഞ്ഞിച്ചോട്ടിലെ മേളം കഴിഞ്ഞാൽ ചെണ്ട പാറമേക്കാവിൽ കൊണ്ട് വെച്ച്
ഹൈറോഡ് വഴി ഇറങ്ങി ആ മിഷേൻ ക്വാർട്ടേർഴ്സിൽ ചെന്ന് ബസ്സ് കയറി
വീട്ടിൽ പോവും .
പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ ഇതുപോലെ ബസ്സിൽ വരും പകൽ പൂരം
മേളം കഴിഞ്ഞാൽ പാറമേക്കാവിൽ പോയി കഞ്ഞികുടിച്ച് കാശും
വാങ്ങി വീട്ടിൽ പോവും . അപ്പുച്ചേട്ടൻ തൃശൂർ പൂരത്തിൽ നിന്നും വിരമിക്കുന്നത് വരെ അത് തുടർന്നു. ഇപ്പൊ കാറായി. അന്ന് നടന്നു
പോയിരുന്ന വഴികൾ ഒക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും നഗരം ആകെ മാറി
ഇന്ന് ലോകമഹാത്ഭുതങ്ങളിൽ ഒന്നായി മാറി . മുപ്പത്തിയാറു മണിക്കൂർ നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന തൃശൂർ പൂരം . മേളങ്ങളും പഞ്ചവാദ്യങ്ങളും,
തലയെടുപ്പുള്ള ആനകളും ,വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന നെറ്റിപട്ടങ്ങളും , പുതിയ കുടകളും വെഞ്ചാമരങ്ങളും ,ആലവട്ടങ്ങളും മനുഷ്യ മനസ്സ് നിറയുന്നു .ഘടക പൂരങ്ങളും , മഠത്തിൽ വരവും ,ഇലഞ്ഞിച്ചോട്ടിലും , തെക്കോട്ട് ഇറക്കവും ,കുടമാറ്റവും . വെടിക്കെട്ടും ,പകൽപ്പൂരവും ,ഉപചാരവും ഒക്കെ
ആയി തൃശൂർ നഗരം സ്വർഗ്ഗതുല്യം ആവുന്നു .
ഒരു കാലാത്ത് തൃശൂർ പൂരം കാണണമെങ്കിൽ തൃശൂരിൽ തന്നെ വരണം . പത്രത്താളുകളിലൂടെ ലോകം അറിഞ്ഞിരുന്ന പൂരം പിന്നെ അത്
മഠത്തിൽ വരവ് പഞ്ചവാദ്യവും , ഇലഞ്ഞിച്ചോട്ടിലെ മേളവും
ആയി തൃശൂർ പൂരം റേഡിയോ ലോകത്തിന്റെ മുമ്പിലേക്ക് നടത്തി തുടങ്ങി .പിന്നെ വന്ന ദൃശ്യമാധ്യമങ്ങൾ, 220 ആണ്ട് മുമ്പ് ശക്തൻ തമ്പുരാൻ തുടങ്ങിയ പൂരം ലോകത്തിന്റെ പൂരമായി മാറ്റി .
ഈ മഹാത്ഭുതം ഇത്തവണ ചടങ്ങുകൾ മാത്രമായി ആഘോഷങ്ങൾ ഇല്ലാതെ നടത്തേണ്ടി വന്നു ..* ദുഃഖം ഏറെയുണ്ട് എന്ത് ചെയ്യാം സഹിക്കുക തന്നെ ****
ലോകം മുഴുവനും കോവിഡ് എന്ന മഹാരിയെ ഭയന്ന് വിറച്ച് സാമൂഹിക നന്മക്കായി അകലം പാലിക്കാൻ ഈശ്വരാരാധന പോലും വീടുകളിലാക്കി ,ആഘോഷങ്ങൾ എല്ലാം ത്യജിച്ച് ,ആത്മനിയന്ത്രണത്തോടെ നമ്മൾ അകത്തിരിക്കുന്നു .
ഇനി അടുത്ത പൂരം 2021 ഏപ്രിൽ 23 ന് ആണ്. കഴിഞ്ഞ ആണ്ടിലെ പൂരം
വീണ്ടും ഒന്ന് മനസ്സിൽ കണ്ട് നമുക്ക് കാത്തിരിക്കാം അടുത്ത ആണ്ടിലെ
പൂരത്തിനായി.
(From his Facebook post)
#MindSpeaks : When we cross milestones unknowingly!
I consider it as a real honor to be featured in their 40th anniversary edition of #KhaleejTimes 2 years ago. Thank you @khaleejtimes It’s getting better and better every year – both the print and online version. Of course the social media interaction and videos too are outstanding.
The paper has been an integral part for me in promoting my photograhy and writing talent as well as highlight community issues.
Wish you all a Safe Vishu @home
ClicksandWrites 
You must be logged in to post a comment.